Ενδιαφέρων

Μετά το θάνατο της γιαγιάς της, της Έλενορ, η Σόφι κληρονόμησε ένα μικρό κουτί με μπιχλιμπίδια. Τα περισσότερα ήταν κοσμήματα μόδας, ξεθωριασμένα από το χρόνο. Αλλά ένα κομμάτι

Ο Μαρκ αγαπούσε τα παζάρια. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι έψαχναν για έπιπλα ή αντίκες, αυτός έψαχνε για ξεχασμένες φωτογραφικές μηχανές. Του άρεσε το βάρος τους, οι ιστορίες που

Όταν η μητέρα της Κλάρα πέθανε, κληρονόμησε ένα κουτί με παλιά οικογενειακά άλμπουμ. Οι περισσότερες φωτογραφίες της ήταν γνωστές — γενέθλια, διακοπές, εκδρομές. Χαμογέλασε βλέποντας τον εαυτό της

Όταν ο πατέρας της Έμιλι πέθανε, το μόνο που κράτησε ήταν το ρολόι τσέπης του. Ήταν παλιό, βαρύ, με το ασημένιο κάλυμμα γρατσουνισμένο από δεκαετίες χρήσης. Ο πατέρας

Για τρία συνεχόμενα χρόνια, ο Δαβίδ έπαιρνε το λεωφορείο των 6:15 για να γυρίσει σπίτι από τη δουλειά. Βροχή ή λιακάδα, κάθε μέρα της εβδομάδας, η ρουτίνα του

Καθώς μεγάλωνε, η Έμμα ήξερε πάντα ένα πράγμα: να μην αγγίζει ποτέ το κάτω συρτάρι της ντουλάπας της μητέρας της. Η μητέρα της, η Μάργκαρετ, ήταν ζεστή και

Η Άννα ήταν παντρεμένη με τον Ντάνιελ για δώδεκα χρόνια. Η ζωή τους ήταν σταθερή — δουλειά, σπίτι, οικογενειακά δείπνα. Όχι τέλεια, αλλά ασφαλής. Γι’ αυτό, όταν ένα

Για σχεδόν ένα χρόνο, η Τζένα ζούσε δίπλα στην ίδια γυναίκα χωρίς να ανταλλάσσουν τίποτα περισσότερο από ένα ευγενικό νεύμα. Η κυρία Κάλαχαν ήταν ηλικιωμένη, ήσυχη και κλειστή.

Ο Τόμι ήταν δέκα ετών και όλοι τον γνώριζαν ως «το παιδί ντετέκτιβ». Κουβαλούσε παντού ένα μικρό σημειωματάριο, φορούσε το παλιό καπέλο του παππού του και πάντα έκανε

Για μήνες, η Σάρα τον προσπερνούσε στο δρόμο για τη δουλειά. Καθόταν στην ίδια γωνία κάθε μέρα — ένας ηλικιωμένος άντρας, με ατημέλητη γενειάδα και κουρελιασμένα ρούχα. Ποτέ