Η 24χρονη Καναδή, γνωστή ως Μαρία Μαγδαληνή, μετέτρεψε την εμφάνισή της σε ένα καλλιτεχνικό έργο. Μετά από δεκάδες επεμβάσεις, έχει αλλάξει τόσο πολύ που δεν μπορεί πλέον να
Στην αρχή νόμιζαν πως ήταν αστείο.Ένα βίντεο εμφανίστηκε στη συνομιλία της πόλης — από κάμερες ασφαλείας.Στο βίντεο — ένα άλογο. Κανονικό, καστανό. Στεκόταν μπροστά στο ασανσέρ, στον έβδομο
Αυτό συνέβη προς το βράδυ, όταν το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα και το δάσος βυθιζόταν στη σιωπή.Όλα γύρω ήταν τυλιγμένα στο λευκό, σαν να προσπαθούσε ο κόσμος να κρύψει
Ο ποταμός βρυχόταν μετά την καταιγίδα.Οι όχθες γλιστρούσαν, το νερό θολό, βαρύ.Ο Τόμας περπατούσε κατά μήκος του ρεύματος, όταν άκουσε έναν παράξενο ήχο — ούτε κραυγή, ούτε γάβγισμα,
Από το πρωί έπεφτε χιόνι — όχι δυνατό, μα επίμονο.Άσπρο, ήσυχο, σαν κάτι που δεν ειπώθηκε ποτέ.Η Μάρτα στεκόταν στο παράθυρο, κρατώντας ένα παλιό κασκόλ, και σκεφτόταν γιατί
Κάποτε αυτό το δάσος λεγόταν Κοιλάδα των Νεκρών.Απλωνόταν για δεκάδες χιλιόμετρα — γυμνά δέντρα, ραγισμένη γη, καμία φωνή. Ακόμη και ο άνεμος ακουγόταν ξένος.Αιώνες πριν, εδώ κυλούσε ποταμός,
Ο ήλιος έκαιγε τις βιτρίνες του μικρού καφέ στα προάστια.Μέσα μύριζε ψωμάκια, καφέ και χλώριο.Ο Άλεξ — ένα δεκαεξάχρονο αγόρι με κουρασμένο πρόσωπο — ήταν γονατιστός στην τουαλέτα,
Ήταν μια καυτή μέρα του Ιουλίου.Ο αέρας βαρύς, σχεδόν λιωμένος.Η άσφαλτος γυάλιζε από τη ζέστη, τα φύλλα των δέντρων δεν κινούνταν, κι η πόλη έμοιαζε καμένη. Έξω από
Το κατάστημα έβραζε σαν κυψέλη.Σάββατο, τα ράφια γεμάτα, τα καροτσάκια συγκρούονταν στους διαδρόμους, η μυρωδιά του ψωμιού και του καφέ ανακατευόταν με παιδικά γέλια.Η ουρά στο ταμείο —
Το εστιατόριο «Le Marelle» θεωρούνταν ένα από τα καλύτερα της πόλης — λευκά τραπεζομάντηλα, απαλός φωτισμός, πιανίστας στη γωνία και σερβιτόροι που κινούνταν σχεδόν αθόρυβα.Η Αμέλια ήρθε εκεί