Η Άννα πάντα λάτρευε τα παλιά αντικείμενα. Το διαμέρισμά της έμοιαζε με μικρό μουσείο: πορσελάνινα αγαλματίδια, επιτοίχια ρολόγια, ξεθωριασμένες γκραβούρες και αντίκες βιβλία. Πίστευε ότι τα παλιά αντικείμενα έχουν μια ιδιαίτερη ενέργεια, τη μνήμη των ανθρώπων που κάποτε τα χρησιμοποιούσαν. Γι’ αυτό, όταν στο παζάρι της έπεσε το βλέμμα της πάνω σε ένα τεράστιο καθρέφτη με μαυρισμένο επιχρυσωμένο πλαίσιο, ένιωσε ότι την «καλούσε».
Ο πωλητής, ένας γκριζομάλλης άντρας με μισόκλειστα μάτια, φαινόταν σαν να την περίμενε ειδικά.
«Πάρτε το», είπε με βραχνή φωνή. «Αλλά να ξέρετε: αυτό το καθρέφτη δείχνει περισσότερα από όσα πρέπει.
Η Άννα χαμογέλασε, αποφασίζοντας ότι ήταν ένα τέχνασμα για να πουλήσει το αντικείμενο πιο ακριβά.
Το καθρέφτη ήταν βαρύ. Στο σπίτι, η Άννα το σκούπισε με ένα υγρό πανί και το γυαλί λάμψε τόσο έντονα που το δωμάτιο φάνηκε να γεμίζει με νέο φως. Διόρθωσε τα μαλλιά της μπροστά του και ξαφνικά παρατήρησε κάτι παράξενο: η αντανάκλαση καθυστέρησε ελαφρώς. Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, τα μάτια της στο καθρέφτη δεν κινήθηκαν συγχρονισμένα με τα δικά της. Το απέδωσε στην κούραση και δεν του έδωσε σημασία.
Την επόμενη μέρα πλησίασε ξανά το καθρέφτη — και πάγωσε. Στην αντανάκλαση κοντά στα μάτια της εμφανίστηκαν ρυτίδες. Το πραγματικό της πρόσωπο στο καθρέφτη του μπάνιου παρέμενε λείο, αλλά στο αντίκα καθρέφτη έβλεπε τον εαυτό της πιο γηραλέο.
Με κάθε μέρα που περνούσε, οι αλλαγές γίνονταν όλο και πιο αισθητές. Στο μέτωπό της εμφανίστηκαν ρυτίδες, τα ζυγωματικά της χαλάρωσαν, τα μαλλιά της άρχισαν να γκριζάρουν. Η Άννα άγγιζε νευρικά το πρόσωπό της, αλλά το δέρμα της παρέμενε νεανικό. Μόνο η αντανάκλαση συνέχιζε να γερνάει.
Μια εβδομάδα αργότερα, το καθρέφτη έδειξε ακόμα μεγαλύτερη τρέλα: τα μάτια της αντανάκλασης είχαν αλλάξει. Έγιναν σκούρα, ξένα, σαν να μην τα κοίταζε εκείνη, αλλά κάποιος άλλος. Όταν η Άννα έκανα ένα βήμα πίσω από τον τρόμο, η αντανάκλαση ξαφνικά… χαμογέλασε. Αν και η ίδια στεκόταν ακίνητη.
Τη νύχτα την ξύπνησε ένας παράξενος ήχος. Φαινόταν σαν κάποιος να ψιθυρίζει στο δωμάτιο.
Σηκώθηκε απότομα και είδε: το κάλυμμα με το οποίο είχε καλύψει το καθρέφτη είχε πέσει στο πάτωμα. Μέσα στο γυαλί τρεμόπαιζαν ασαφείς σιλουέτες. Οι φωνές την φώναζαν με το όνομά της, υποσχέθηκαν να της «δείξουν την αλήθεια».
Δεν άντεξε και πλησίασε. Αυτή τη φορά το καθρέφτη δεν έδειχνε το δωμάτιο, αλλά μια εικόνα από το μέλλον. Στεκόταν στο ίδιο σπίτι, μόνο που οι τοίχοι ήταν ξεφλουδισμένοι και τα πατώματα γεμάτα ρωγμές. Η Άννα στο είδωλο ήταν γριά, καμπούρα, εντελώς μόνη. Και μόνο το καθρέφτη στεκόταν δίπλα της, ως ο μοναδικός σύντροφος της μελλοντικής της ζωής.
Από εκείνη την ημέρα, η Άννα άρχισε να παρατηρεί ότι οι συνήθειές της άλλαζαν. Καθόταν όλο και πιο συχνά μπροστά στον καθρέφτη, σαν να μην μπορούσε να αποκολληθεί. Μερικές φορές έβρισκε τον εαυτό της να μιλάει με την αντανάκλαση. Μια φωνή μέσα της της έλεγε ότι ήξερε το πεπρωμένο της καλύτερα από την ίδια.
Ένα βράδυ, το καθρέφτη έδειξε κάτι τρομακτικό: η αντανάκλαση της έτεινε το χέρι. Το χέρι της γριάς, κοκαλιάρικο και ρυτιδωμένο, βγήκε από το γυαλί για μερικά δευτερόλεπτα. Η Άννα φώναξε και έτρεξε έξω από το δωμάτιο. Αλλά όταν επέστρεψε το πρωί, το καθρέφτη κρεμόταν πάλι ήσυχα, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Το πιο τρομακτικό συνέβη ένα μήνα μετά. Η Άννα παρατήρησε ότι το πρόσωπό της είχε αρχίσει να αλλάζει: στις γωνίες των ματιών της εμφανίστηκαν οι πρώτες ρυτίδες και τα μαλλιά της έμοιαζαν να είχαν χάσει τη λάμψη τους. Ένιωθε εξαντλημένη, κουρασμένη, σαν μετά από μια μακρά ασθένεια. Ο καθρέφτης της στέρησε τη νεότητά της και την έδωσε σε μια άλλη εικόνα — αυτή που ζούσε στην άλλη πλευρά.
Τώρα η Άννα φοβάται ακόμη και να αγγίξει το καθρέφτη. Αλλά όπου κι αν πάει, της φαίνεται ότι στις βιτρίνες των καταστημάτων και στις γυάλινες πόρτες δεν βλέπει το είδωλό της, αλλά το πρόσωπο μιας άλλης. Με ρυτίδες και ξένα μάτια.
Ο καθρέφτης βρίσκεται ακόμα στο υπνοδωμάτιό της. Μερικές φορές ακούει κάποιον να χτυπάει από μέσα. Και το πιο τρομακτικό είναι ότι η Άννα δεν είναι σίγουρη ότι κάποια μέρα δεν θα ανταλλάξει θέσεις με αυτόν που ζει στην άλλη πλευρά του γυαλιού.
