Ήταν μια συνηθισμένη πρωινή μέρα. Η Έμμα, μια νεαρή μητέρα δύο παιδιών, μπήκε στην κουζίνα της, μισοκοιμισμένη, και άνοιξε το ψυγείο για να πάρει γάλα για τα δημητριακά των παιδιών της. Αλλά τη στιγμή που άνοιξε την πόρτα, πάγωσε.
Μέσα, ακριβώς ανάμεσα στο κουτί του γάλακτος και ένα βάζο με τουρσιά, υπήρχε κάτι που δεν είχε καμία σχέση με το περιεχόμενο του ψυγείου — ένας τακτοποιημένα διπλωμένος φάκελος με το όνομά της γραμμένο με κόκκινα γράμματα.
Αρχικά, η Έμμα σκέφτηκε ότι ήταν φάρσα του συζύγου της. Αλλά όταν τον άνοιξε, τα χέρια της άρχισαν να τρέμουν. Το γράμμα δεν ήταν από αυτόν. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν υπογεγραμμένο.
Το σημείωμα έγραφε: «Κοίτα κάτω από το χαλάκι της πόρτας. Μην φοβάσαι».
Με την καρδιά της να χτυπάει δυνατά, η Έμμα πήγε στις μύτες των ποδιών της στην μπροστινή πόρτα. Κάτω από το χαλάκι, βρήκε ένα μικρό ξύλινο κουτί. Και μέσα στο κουτί… ένα κολιέ που κάποτε ανήκε στη γιαγιά της, η οποία είχε πεθάνει πριν από χρόνια.
Η Έμμα ξέσπασε σε κλάματα. Το κολιέ είχε χαθεί για σχεδόν μια δεκαετία — όλη η οικογένεια πίστευε ότι είχε χαθεί για πάντα. Κανείς δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι το είχε κρύψει και μέχρι σήμερα, ο μυστηριώδης φάκελος παραμένει ανεξήγητος.
Αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: εκείνο το πρωί μετατράπηκε σε μια ιστορία που η οικογένεια της Έμμα δεν θα ξεχάσει ποτέ.
