Έψαχνε τις ειδήσεις.
Ένα συνηθισμένο πρωινό, μια κούπα καφέ, μια βαρετή μέρα μπροστά της.
Γαμήλιες φωτογραφίες, χαμόγελα αγνώστων, άχρηστες επικεφαλίδες — μέχρι που το βλέμμα της έπεσε σε ένα πρόσωπο.
Αυτός.
Αυτός που χθες το βράδυ της έγραψε: «Ανυπομονώ για αύριο».
Στην οθόνη — αυτός, με μια άλλη γυναίκα ντυμένη στα λευκά.
Το χέρι του την κρατάει από τη μέση, τα μάτια του λάμπουν από ευτυχία.
Και κάτω από τη φωτογραφία — η λεζάντα: «Γάμος του επιχειρηματία Αρτέμ Λ. και της Αναστασίας Β., Μόσχα».
Το διάβασε τρεις φορές, και μετά απλά πάγωσε.
Ο κόσμος γύρω της έμοιαζε να είχε εξαφανιστεί. Μόνο ένα βουητό στα αυτιά της και η αίσθηση ότι η γη έφευγε από κάτω από τα πόδια της.
Ο Άρτεμ της.
Το πουκάμισό του, το ρολόι του, το χαμόγελό του.
Μόνο που δεν ήταν μαζί της.
Τα χέρια της άρχισαν να τρέμουν.
Άνοιξε τα μηνύματα — το τελευταίο «Καληνύχτα ❤️» της είχε σταλεί μόλις πριν από εννέα ώρες.
Και τότε το τηλέφωνο δονήθηκε.
Νέο μήνυμα — από άγνωστο αριθμό.
Τρία λόγια: «Αυτός θα σου εξηγήσει τα πάντα».
Του τηλεφώνησε — ο αριθμός ήταν εκτός ζώνης κάλυψης.
Μετά ξανά. Και ξανά.
Τίποτα.
Το βράδυ έλαβε ένα γράμμα — ένα φάκελο, χωρίς αποστολέα.
Μέσα — μια φωτογραφία, η ίδια που ήταν στις ειδήσεις, και ένα σύντομο σημείωμα:
«Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Συγγνώμη.»
Μόνο μετά από μια εβδομάδα η αστυνομία ανακοίνωσε: ο άντρας με αυτό το όνομα υπάρχει πραγματικά — αλλά πέθανε πριν από δύο χρόνια.
Και αυτός που της έγραφε όλο αυτό το διάστημα, χρησιμοποιούσε τα έγγραφά του.
Ποτέ δεν ήταν ο αρραβωνιαστικός της.
Ούτε καν αυτός που προσποιούταν ότι ήταν.
Αλλά γιατί επέλεξε ακριβώς αυτήν — παρέμεινε μυστήριο.
Ένα από αυτά που δεν παίρνουν ποτέ απάντηση.
