Υπάρχει κάτι απίστευτα ελκυστικό στις παλιές βαλίτσες, που είναι τακτοποιημένα στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη. Είναι σαν να φυλάσσουν ιστορίες για ταξίδια, μακρινούς δρόμους και περιπέτειες. Πάντα ήθελα να έχω μια τέτοια διακοσμητική «πυραμίδα από βαλίτσες», αλλά τα πραγματικά vintage μοντέλα είναι ακριβά και σπάνια. Γι’ αυτό έπρεπε να βρω έναν άλλο τρόπο — και αυτός ξεκίνησε με μια συνηθισμένη συρταριέρα από πεύκο.
Εκτός από τη συρταριέρα, μας χρειάστηκαν και πολλά παλιά σπασμένα βαλίτσες, που αγοράσαμε από κατάστημα μεταχειρισμένων ειδών κυριολεκτικά για μερικά δολάρια το κομμάτι. Η κατάστασή τους ήταν φρικτή — ραγισμένο δέρμα, σκισμένο ύφασμα, χαλασμένα χερούλια. Επιπλέον, βρήκαμε ακόμη και ένα ζευγάρι παλιές τσάντες. Αλλά τις χρειαζόμασταν μόνο ως πηγή εξαρτημάτων: κλειδαριών, χερουλιών, ιμάντων και άλλων διακοσμητικών λεπτομερειών.
Μερικά στοιχεία αποσπάστηκαν εύκολα, άλλα έπρεπε να τα κόψουμε με ένα κοφτερό μαχαίρι ή να τα αφαιρέσουμε με δύναμη. Αλλά τελικά συγκεντρώσαμε μια σημαντική συλλογή ανταλλακτικών «βαλιτσών» και μπορούσαμε να ξεκινήσουμε τη μεταμόρφωση της συρταριέρας.
Αφαιρέσαμε όλα τα συρτάρια, ξεφορτωθήκαμε τα παλιά ξύλινα χερούλια και γυαλίσαμε προσεκτικά την επιφάνεια. Στη συνέχεια, την καλύψαμε με ένα ζεστό, πλούσιο βερνίκι για ξύλο — η συρταριέρα αμέσως άρχισε να φαίνεται πιο ευγενής.
Η δουλειά μας πήρε περίπου δύο εβδομάδες, γιατί ήθελα κάθε συρτάρι να φαίνεται μοναδικό. Μερικές προσόψεις τις βάψαμε, άλλες τις καλύψαμε με κομμάτια από γνήσιο δέρμα βαλίτσας, το οποίο καταφέραμε να σώσουμε. Τα χερούλια από τις βαλίτσες δεν τα κολλήσαμε απλώς, αλλά τα βιδώσαμε — δεν θέλαμε με τίποτα να ξεκολλήσουν την πιο ακατάλληλη στιγμή.
Και βήμα-βήμα, η βαρετή πευκόξυλη συρταριέρα μεταμορφώθηκε… σε μια στοίβα από vintage βαλίτσες. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο εντυπωσιακό, που τώρα κάθε φορά που το κοιτάζω, νιώθω λίγο σαν ταξιδιώτης που είναι έτοιμος να ξεκινήσει μια νέα περιπέτεια. Η συρταριέρα ταιριάζει απόλυτα στο εσωτερικό και έχει γίνει το πραγματικό στολίδι του δωματίου.