Αυτή η φωτογραφία φαίνεται συνηθισμένη – αλλά κοιτάξτε ξανά. Η αλήθεια κρύβεται στο στυλ που άλλαξε τα πάντα

«Κάτι δεν πάει καλά σε αυτή τη φωτογραφία της δεκαετίας του ’70 – μπορείτε να το εντοπίσετε;» Με την πρώτη ματιά, μοιάζει με μια κανονική αναδρομή… αλλά οι θεατές παρατήρησαν μια παράξενη λεπτομέρεια που αλλάζει τα πάντα 🤔📸 Δείτε αν μπορείτε να τη βρείτε στο άρθρο 👇

Με την πρώτη ματιά, φαίνεται σαν άλλη μια φωτογραφία throwback. Αλλά όταν κοιτάξετε πιο προσεκτικά, η μαγεία της δεκαετίας του 1970 ξεπηδάει – όχι μέσα από κόλπα ή φίλτρα, αλλά μέσα από τη μόδα που έλεγε μια μεγαλύτερη ιστορία. Η δεκαετία του ’70 δεν είχε να κάνει μόνο με τα ρούχα – είχε να κάνει με το σπάσιμο των κανόνων, την υιοθέτηση της ελευθερίας και το να αφήνεις την προσωπικότητα να λάμπει μέσα από κάθε ρούχο.

Όταν το στυλ έγινε άνετο και σίγουρο
Καθώς η δεκαετία του 1970 έμπαινε, η μόδα έκανε στροφή προς την ευκολία και την ατομικότητα. Η σκληρή, γυαλιστερή εμφάνιση των προηγούμενων δεκαετιών έδωσε τη θέση της σε πιο μαλακές, χαλαρές γραμμές. Για πολλές γυναίκες, αυτή η αλλαγή έμοιαζε με απελευθέρωση. Τα ρούχα έγιναν ένας τρόπος να εκφράζουν όχι μόνο την ομορφιά αλλά και την κίνηση, τη δύναμη και την αλλαγή. Ο κόσμος ήθελε να ντύνεται με τρόπο που να ταιριάζει με την αλλαγή της εποχής – και ο κόσμος της μόδας ανταποκρίθηκε.

Εικόνες που ντύθηκαν για τον εαυτό τους
Η εποχή έφερε αξέχαστες στιγμές μόδας από γυναίκες που δεν φοβήθηκαν να ξεχωρίσουν. Σκεφτείτε την Νταϊάνα Ρος να λάμπει στο σατέν ή την Μπιάνκα Τζάγκερ να συνδυάζει την κομψότητα με την τόλμη. Αυτά δεν ήταν απλά ρούχα – ήταν δηλώσεις. Το στυλ τους αντανακλούσε μια κουλτούρα που είχε επιτέλους αρχίσει να εκτιμά την αυτοέκφραση έναντι της παράδοσης.

Η Νταϊάνα Ρος, για παράδειγμα, φόρεσε ένα ρέον μπρονζέ φόρεμα το 1970 που έπιασε το φως και τη διάθεση μιας δεκαετίας που είχε εμμονή με τη λάμψη και τη σόουλ.

Η κατάληψη της ντίσκο: Γκλίτερ, ενέργεια και συμπεριφορά
Κανένα σημείο της δεκαετίας του 1970 δεν ήταν πιο δυνατό ή πιο φωτεινό από τη σκηνή της ντίσκο. Κλαμπ όπως το Στούντιο 54 έγιναν παιδικές χαρές της μόδας, όπου κυριαρχούσαν τα μεταλλικά υφάσματα, τα βαθιά ντεκολτέ και τα εφαρμοστά στο σώμα ρούχα. Δεν ήταν μόνο το ντύσιμο – ήταν το να λάμπεις, να ξεχωρίζεις και να νιώθεις ζωντανός στην πίστα. Τα εμβληματικά λαμέ φορέματα της Μπιάνκα Τζάγκερ αντανακλούσαν τέλεια αυτή την αστραφτερή ενέργεια.

Το καθημερινό ένδυμα ανανεώνεται: Η άνοδος του «χαλαρού δροσερού»
Ενώ οι νύχτες ήταν για τη λάμψη, η μόδα της ημέρας έβρισκε έμπνευση στην απλότητα και την άνεση. Σχεδιαστές όπως ο Χάλστον και ο Κάλβιν Κλάιν πρωτοστάτησαν, παρουσιάζοντας κομμάτια που ήταν κομψά αλλά φορέσιμα. Μαλακά, ελαστικά υφάσματα όπως ο πολυεστέρας διευκόλυναν τους ανθρώπους να δείχνουν ωραίοι χωρίς να ξοδεύουν ώρες για τη συντήρησή τους.

Τα Ultrasuede κοστούμια του Χάλστον έγιναν η πρώτη επιλογή για τις εργαζόμενες γυναίκες και τα σατέν σλιπ του Κάλβιν Κλάιν έφεραν κομψότητα χωρίς προσπάθεια. Τα ρούχα ταίριαζαν επιτέλους με την πραγματική ζωή – και οι γυναίκες δεν χρειαζόταν να επιλέξουν ανάμεσα στην ομορφιά και την ευκολία.

Η μεγάλη στιγμή του τζιν: Από τα ρούχα της δουλειάς στη μόδα των must-have
Η δεκαετία του ’70 μετέτρεψε επίσης το τζιν σε απαραίτητο στυλ. Κάποτε μόνο για τους εργάτες και τους εφήβους, τα τζιν εισέβαλαν με έκρηξη στην κυρίαρχη μόδα. Μάρκες όπως η Λεβίς και η Γουάνγκλερ κατέλαβαν τους δρόμους, ενώ σχεδιαστές όπως ο Κάλβιν Κλάιν ανέδειξαν τα τζιν σε είδος πολυτελείας. Το ελαστικό τζιν της εταιρείας «’Φιορούτσι» έκανε τα τζιν ακόμα πιο ευκολοφόρετα, προσφέροντας κολακευτική εφαρμογή για όλους τους σωματότυπους.

Η επανάσταση του πολυεστέρα
Ο πολυεστέρας μπορεί να αποτελεί πλέον αντικείμενο αστεϊσμού, αλλά στη δεκαετία του ’70 άλλαξε τα δεδομένα. Άφηνε τους σχεδιαστές να δημιουργούν φωτεινά, τολμηρά σχέδια που δεν τσαλακώνονταν και ήταν εύκολα στη φροντίδα. Για τις καθημερινές γυναίκες, σήμαινε ρούχα που μπορούσαν να αντέξουν την ακαταστασία της ζωής χωρίς να χάσουν τη φινέτσα τους. Ακόμα και αν κάποιοι αργότερα επέκριναν τη συνθετική αίσθηση, εκείνη την εποχή ένιωθαν την ελευθερία της μόδας.

Όταν τα αντίθετα έλκονται: Κοστούμια και ελεύθερα πνεύματα
Η δεκαετία του ’70 αγαπούσε την καλή μίξη. Τα κομψά ραμμένα κοστούμια στέκονταν δίπλα στα ρέοντα boho στιλ στα περιοδικά και στους δρόμους. Η Τζάκι Κένεντι έκανε τα παντελόνια και τα ζιβάγκο ένα κομψό βασικό στοιχείο, ενώ άλλες αγκάλιασαν τις μακριές φούστες, τα πλατύγυρα καπέλα και τις κεντημένες τουνίκες που αντανακλούσαν μια ανέμελη, καλλιτεχνική ατμόσφαιρα.

Ήταν μια δεκαετία όπου το δομημένο και το μαλακό ζούσαν δίπλα-δίπλα – και αυτός ο συνδυασμός εξακολουθεί να διαμορφώνει τη μόδα μέχρι σήμερα.

Γιατί η μόδα της δεκαετίας του 1970 εξακολουθεί να έχει σημασία
Περισσότερο από μια απλή τάση, η μόδα της δεκαετίας του 1970 σηματοδότησε μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ντύνονταν – και γιατί. Δεν ήταν μόνο η καλή εμφάνιση. Είχε να κάνει και με το να εκφράζεις αυτό που ήσουν. Γι’ αυτό, ακόμη και δεκαετίες αργότερα, οι σχεδιαστές συνεχίζουν να αντλούν έμπνευση από εκείνη την εποχή. Είτε φορέσετε ένα φαρδύ τζιν είτε ένα vintage σακάκι, ανατρέχετε σε μια εποχή που η μόδα επιτέλους έφτασε την ελευθερία.

Η δεκαετία του ’70 δεν άλλαξε μόνο το τι φορούσαμε. Άλλαξαν και το πώς βλέπαμε τον εαυτό μας.

Like this post? Please share to your friends:

Μπορεί επίσης να σας αρέσει