Ήταν μεσημέρι — ο ήλιος ψηλά, ο αέρας έτρεμε από τη ζέστη, και τα κλουβιά αντηχούσαν από τις φωνές των πουλιών.
Τα γέλια των επισκεπτών απλώνονταν στα μονοπάτια του ζωολογικού κήπου, μύριζε λουλούδια, άρωμα και κάτι γλυκό — ίσως καραμέλα.
Ένα λευκό μονοπάτι, ανάμεσα στα κλουβιά με τα φλαμίνγκο, οδηγούσε κατευθείαν σε μια αψίδα από τριαντάφυλλα.
Εκείνη — η νύφη, λεπτή σαν αχτίδα φωτός — στεκόταν δίπλα στη λίμνη.
Το πέπλο της λαμποκοπούσε στον ήλιο, σαν να διαλυόταν σιγά σιγά μέσα στον αέρα.
Δίπλα της, ο γαμπρός ίσιωνε νευρικά τη γραβάτα του, ενώ οι καλεσμένοι άρχιζαν ήδη να βγάζουν τα κινητά τους.
Κι ύστερα — μια κραυγή.
Δυνατή, μεταλλική, με αντίλαλο, σαν να σκίστηκε ο ουρανός.
Όλοι γύρισαν — πίσω από το κιγκλίδωμα ξεπρόβαλε ένας παγώνι.
Ήταν υπέροχο και τρελό μαζί.
Τα μπλε φτερά του έτρεμαν στο φως, η ουρά του, ανοιγμένη σαν βεντάλια, άστραφτε με όλα τα χρώματα του κόσμου.
Σταμάτησε, είδε τη νύφη — και πάγωσε.
Ύστερα όρμησε.
Το πέπλο άγγιξε το βλέμμα του σαν λευκός αντίπαλος.
Έτρεξε κατά πάνω της, με τα φτερά απλωμένα, σφυρίζοντας, σαν να υπερασπιζόταν τον θρόνο του.
Η νύφη ούρλιαξε, άρπαξε το φόρεμα και άρχισε να τρέχει — γέλια και πανικός μπλέχτηκαν μαζί.
Το φόρεμα λαμπύριζε ανάμεσα στα κλουβιά, το πέπλο ανέμιζε, και το παγώνι την ακολουθούσε βήμα προς βήμα.
Τα λιοντάρια σήκωσαν νωχελικά τα κεφάλια τους, οι πίθηκοι τσίριξαν, κι ο φωτογράφος δεν προλάβαινε να πατήσει το κουμπί.
Κάποιοι προσπάθησαν να πιάσουν το πουλί, άλλοι τη νύφη.
Μα κάποια στιγμή και οι δύο στάθηκαν — μπροστά στη λίμνη με τους κύκνους.
Το παγώνι άνοιξε την ουρά του, σαν να ήθελε να δείξει: αυτή είναι η δική του νύφη.
Εκείνη στεκόταν, λαχανιασμένη, με σχισμένο πέπλο και γέλιο στα μάτια.
Ο γαμπρός έτρεξε κοντά της, την αγκάλιασε — και ξαφνικά όλος ο ζωολογικός κήπος σώπασε.
Ακόμα κι ο άνεμος σταμάτησε, αφήνοντας ένα φτερό να αιωρηθεί στον αέρα — μπλε σαν τον ουρανό.
Ο φωτογράφος πάτησε το κουμπί.
Στη φωτογραφία — μια στιγμή όπου όλα τα ζωντανά μοιάζουν να αναπνέουν με την ίδια ανάσα:
Το παγώνι, η γυναίκα στα λευκά, και ο ήλιος, χρυσός και εκτυφλωτικός, να καθρεφτίζεται στο νερό.
