Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί όλες οι γυναίκες της βικτωριανής εποχής είχαν μακριά μαλλιά και αρνούνταν να τα κόψουν κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου; 🤫🧐 Ο αληθινός λόγος θα αφήσει τους πάντες άφωνους! 🤐🫣 Θα το αποκαλύψω σε αυτό το άρθρο! 👇
Στη βικτωριανή εποχή, τα μακριά μαλλιά ήταν κάτι περισσότερο από ένα απλό στυλ – ήταν σύμβολο πλούτου, υγείας και θέσης. Σε αντίθεση με τα κοντά χτενίσματα που άρχισαν να κερδίζουν δημοτικότητα στις αρχές του 20ου αιώνα, τα μακριά μαλλιά στη βικτωριανή περίοδο ήταν ένας ισχυρός δείκτης της κοινωνικής θέσης. Αλλά γιατί τόσες πολλές γυναίκες αρνήθηκαν να κόψουν τα μαλλιά τους σε μια εποχή που η υγιεινή προχωρούσε και οι ιατρικές ανακαλύψεις αναμόρφωσαν την κοινωνία;
Η απάντηση βρίσκεται τόσο στην πρακτικότητα όσο και στην ταξική διάκριση. Αν και η υγιεινή γινόταν όλο και πιο κυρίαρχη με την εμφάνιση του σαπουνιού, του σαμπουάν και της αυξημένης ευαισθητοποίησης για τα μικρόβια, τα μακριά μαλλιά εξακολουθούσαν να θεωρούνται σημάδι ευμάρειας. Ενώ τα κοντά μαλλιά ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη των ψειρών και των ψύλλων —ειδικά κατά τη διάρκεια κρουσμάτων μολυσματικών ασθενειών— η διατήρηση των μακριών κλειδαριών αποτελούσε προνόμιο. Οι γυναίκες με μακριά μαλλιά ήταν συχνά σε θέση να αντέξουν οικονομικά την απαραίτητη φροντίδα και προσοχή που απαιτούνταν για να τα διατηρήσουν.
Για όσους ανήκουν στις χαμηλότερες τάξεις, τα κοντά μαλλιά ήταν η πρακτική επιλογή, τόσο λόγω περιορισμένου χρόνου όσο και λόγω περιορισμένων πόρων. Οι ρουτίνες υγιεινής ήταν λιγότερο προσιτές και η πρόσληψη καμαριέρας ή η επίσκεψη σε ένα κομμωτήριο δεν ήταν μια ρεαλιστική επιλογή. Αντίθετα, οι πιο εύπορες γυναίκες είχαν τους πόρους να αφιερώσουν ώρες στο λούσιμο, το χτένισμα και το styling των μαλλιών τους, κάτι που θεωρήθηκε ως σύμβολο θέσης της ελίτ θέσης τους στην κοινωνία.
Επιπλέον, τα μακριά μαλλιά είχαν οικονομική αξία. Πολλές φτωχές γυναίκες μεγάλωναν τα μαλλιά τους με σκοπό να τα πουλήσουν, καθώς τα ανθρώπινα μαλλιά είχαν μεγάλη ζήτηση για την κατασκευή περουκών. Ως αποτέλεσμα, η ανάπτυξη μακριών μαλλιών έγινε ένας τρόπος για να κερδίσουν τα προς το ζην για όσους δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά τις πολυτέλειες που συνοδεύουν τη συντήρησή τους.
Στο τέλος, τα μακριά χτενίσματα των βικτωριανών γυναικών αντιπροσώπευαν κάτι περισσότερο από την ομορφιά – ήταν συνυφασμένα με την υγεία, την κοινωνική τάξη και τις οικονομικές ευκαιρίες.
