Όλοι γνωρίζουμε ότι το ροζ είναι για τα κορίτσια και το μπλε για τα αγόρια, σωστά; 🩷💙 Γνωρίζατε ότι ήταν το αντίστροφο πριν από τον 2️⃣0️⃣ αιώνα; 🧐😮 Υπάρχει μια εκπληκτική ιστορία πίσω από αυτή τη στροφή που αλλάζει τους κοινωνικούς κανόνες που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον σας! 🤔🤫 Θα μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε ότι το ροζ αρχικά συνδέθηκε με τη δύναμη και την αρρενωπότητα; 🩷➡️💪 Θα μοιραστώ τη συνέχεια σε αυτό το άρθρο! 👇
Σήμερα, συνδέουμε το ροζ με τα κορίτσια και το μπλε με τα αγόρια, αλλά αυτό δεν συνέβαινε πάντα. Στην πραγματικότητα, μέχρι τον 20ο αιώνα, οι χρωματικές απονομές ήταν το εντελώς αντίθετο. Η ιστορία πίσω από αυτή τη μετατόπιση είναι τόσο εκπληκτική όσο και βαθιά συνδεδεμένη με την αλλαγή των κοινωνικών κανόνων.
Για αιώνες, τα μωρά και τα μικρά παιδιά ήταν τυπικά ντυμένα στα λευκά, ανεξαρτήτως φύλου. Από τον 17ο αιώνα έως τις αρχές του 20ου αιώνα, τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια φορούσαν μακριά λευκά φορέματα κατά τα πρώτα τους χρόνια. Υπήρχε ένας πρακτικός λόγος για αυτό – τα λευκά ρούχα ήταν πιο εύκολο να χλωριωθούν και να καθαριστούν, σε αντίθεση με τα χρωματιστά υφάσματα που ήταν επιρρεπή σε λεκέδες.
Τα φορέματα, επίσης, θεωρούνταν η πιο πρακτική επιλογή για τα μικρά παιδιά. Επέτρεψαν την εύκολη αλλαγή της πάνας και παρείχαν άνεση, κάτι που ήταν κρίσιμο σε μια εποχή πριν από τις σύγχρονες ελαστικές ζώνες μέσης και τα βολικά κουμπώματα.
Μέχρι την ηλικία των 5 ή 6 ετών, τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια ήταν ντυμένα με λευκά φορέματα. Ωστόσο, καθώς τα αγόρια μεγάλωναν, υποβλήθηκαν σε μια ιεροτελεστία που ονομαζόταν breeching, ένα σημαντικό ορόσημο όπου τελικά τους επιτράπηκε να φορούν κοντά παντελόνια αντί για φορέματα. Αυτό σηματοδότησε τη μετάβασή τους στην παιδική ηλικία, υποδηλώνοντας ότι αναμενόταν τώρα να περνούν περισσότερο χρόνο με τους πατέρες τους παρά με τις μητέρες τους.
Είναι ενδιαφέρον ότι η λέξη βράκα – ένας παλιομοδίτικος όρος για το παντελόνι – προέρχεται από αυτήν ακριβώς την παράδοση.
Σε αντίθεση με τους σημερινούς κανόνες, το ροζ θεωρήθηκε αρχικά ένα δυνατό, αρρενωπό χρώμα. Ως απόχρωση του κόκκινου, συνδέθηκε με τη δύναμη, το θάρρος και τη δύναμη — ιδιότητες που αναμένονται από τους άνδρες. Το μπλε, από την άλλη, συνδέθηκε με την αγνότητα και τη θηλυκότητα. Συχνά συνδέθηκε με την Παναγία, η οποία παραδοσιακά απεικονιζόταν να φορά μπλε άμφια στη θρησκευτική αγιογραφία. Εξαιτίας αυτού, τα νεαρά κορίτσια ήταν συχνά ντυμένα στα μπλε για να συμβολίσουν την αθωότητα και την αρετή.
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο προέρχεται από μια εμπορική δημοσίευση του 1918 που ανέφερε: «Ο γενικά αποδεκτός κανόνας είναι ότι το ροζ είναι για τα αγόρια και το μπλε για τα κορίτσια». Αυτή η πεποίθηση παρέμεινε διαδεδομένη για δεκαετίες.
Οι παραδοσιακοί χρωματικοί συνειρμοί παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητοι μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά τον πόλεμο, οι ρόλοι των φύλων και οι τάσεις της μόδας εξελίχθηκαν σημαντικά. Οι γυναίκες, ανυπόμονες να ανακτήσουν τη θηλυκότητά τους μετά από χρόνια κακουχιών, αγκάλιασαν τα κομψά, πολύχρωμα ρούχα και το ροζ έγινε μια μοντέρνα επιλογή. Εν τω μεταξύ, το μπλε συνδέθηκε περισσότερο με τους άνδρες, πιθανώς λόγω των στρατιωτικών στολών που συνήθως ήταν σε αποχρώσεις του ναυτικού και του μπλε.
Είναι ενδιαφέρον ότι ορισμένες ιστορικές αφηγήσεις υποδηλώνουν ότι στα τέλη του 19ου αιώνα στη Γαλλία, οι χρωματικές απονομές αντιστράφηκαν — στα κορίτσια δόθηκαν ροζ κορδέλες, ενώ στα αγόρια σημειώθηκαν με μπλε.
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1960 και του 1970, το φεμινιστικό κίνημα αμφισβήτησε τους παραδοσιακούς κανόνες φύλου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με τη μόδα. Οι γυναίκες απέρριψαν την ιδέα ότι η θηλυκότητα έπρεπε να συνδεθεί με μια λεπτή, απαλή εικόνα και το ροζ έχασε προσωρινά τη δημοτικότητά του. Ωστόσο, μέχρι τη δεκαετία του 1980, έκανε μια ισχυρή επιστροφή, ειδικά στα παιδικά ρούχα και την ποπ κουλτούρα.
Ενώ το ροζ και το μπλε εξακολουθούν να φέρουν ισχυρούς συσχετισμούς φύλου στη σύγχρονη μόδα, η ιστορική αλλαγή αποδεικνύει ότι ο συμβολισμός των χρωμάτων είναι ρευστός και συνεχώς εξελίσσεται. Ποιος ξέρει—ίσως στο μέλλον, οι κανόνες χρώματος να αλλάξουν για άλλη μια φορά.