Τι απομένει από μια θρυλική προσωπικότητα μετά από μισό αιώνα δόξας; Η ιστορία της Μισέλ Μερσιέ είναι η πορεία μιας γυναίκας που ο κόσμος γνώριζε ως την παθιασμένη Ανζελίκ, αλλά σήμερα σχεδόν δεν αναγνωρίζει στο δρόμο. Εκατομμύρια άνθρωποι θυμούνται τα φλογερά της μπούκλα, το τολμηρό της βλέμμα και την πολυτελή της εμφάνιση — και τόσο πιο έντονη είναι η αντίθεση με την τρέχουσα εμφάνισή της.
Κάποτε η Μερσιέ ήταν σύμβολο πάθους και ομορφιάς της οθόνης. Αλλά ο ρόλος που της χάρισε αθανασία έγινε και η παγίδα της. Δεν κατάφερε ποτέ να ξεφύγει από το στερεότυπο της λατρείας, δεν έλαβε αξιοπρεπείς ρόλους, έχασε χρήματα εμπιστευόμενη ανθρώπους και πολλές φορές ξεκίνησε από το μηδέν. Η προσωπική της ζωή επίσης δεν της πρόσφερε στήριξη: γάμος μετά γάμου, απογοητεύσεις, μοναξιά.
Σήμερα η Μισέλ ζει ήσυχα, σε ένα μικρό διαμέρισμα στις Κάννες. Είναι δύσκολο να την αναγνωρίσει κανείς: η ασθένεια, η ηλικία και η σοβαρή μορφή καρκίνου του δέρματος έχουν αλλάξει πολύ την ηθοποιό. Σχεδόν δεν εκτίθεται στον ήλιο, κινείται με δυσκολία, ζει μια απομονωμένη ζωή. Από την παλιά ομορφιά της έχει απομείνει μόνο το απαλό, ήρεμο βλέμμα — χωρίς την παλιά λάμψη, αλλά με την ίδια εσωτερική δύναμη που πάντα καθόριζε τη μοίρα της.
Πουλάει προσωπικά αντικείμενα, γράφει, απαντά στους θαυμαστές της, μερικές φορές βγαίνει σε δημόσιες εμφανίσεις — αλλά μόνο όταν το επιτρέπει η υγεία της. Οι θρυλικές μπούκλες έχουν εξαφανιστεί, το σώμα και το πρόσωπό της έχουν αλλάξει, η φωνή της έχει γίνει πιο αδύναμη. Αλλά σε κάθε σπάνια εμφάνισή της υπάρχει κάτι που έχει αγγίξει ο χρόνος, αλλά δεν έχει σπάσει.
Σήμερα η Μισέλ Μερσιέ δεν είναι μια σταρ του κινηματογράφου, αλλά μια ηλικιωμένη γυναίκα που ζει ταπεινά, παλεύει με την ασθένεια και αποδέχεται τη δόξα του παρελθόντος χωρίς πικρία. Η ίδια λέει:
«Η Αντζελίκα είναι μέρος μου. Δεν τρέχω πια να ξεφύγω από αυτήν. Ήταν το φως μου — και παραμένω το φως για τους άλλους».
Η γηρατειά της στέρησε την ομορφιά, αλλά δεν της στέρησε το πιο σημαντικό — την εσωτερική φλόγα που κάποτε την έκανε θρύλο και που, παρά τα πάντα, εξακολουθεί να καίει σιωπηλά.