«Ένα φόρεμα. Χωρίς αποσμητικό. Χωρίς πλυντήριο ρούχων.» 😳 Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς αντιμετώπιζαν οι γυναίκες τον ιδρώτα και την οσμή πριν από αιώνες; Χωρίς ντους, χωρίς φρέσκα ρούχα – μόνο έξυπνες κόλπα, ραμμένες μασχάλες και σακουλάκια με αποξηραμένα βότανα γεμάτα μανίκια. Τα μυστικά τους κόλπα μπορεί να σας εκπλήξουν. Δείτε πώς παρέμεναν φρέσκες χωρίς τη σύγχρονη υγιεινή στο παρακάτω άρθρο 👇
Σήμερα, θεωρούμε δεδομένο πόσο εύκολο είναι να αντιμετωπίσουμε τον ιδρώτα και την οσμή του σώματος. Τα ντους είναι μόλις ένα βήμα μακριά, τα ρούχα μπαίνουν κατευθείαν στο πλυντήριο και τα αποσμητικά είναι παντού. Αλλά όχι πολύ καιρό πριν, οι γυναίκες έπρεπε να γίνουν δημιουργικές για να παραμείνουν φρέσκες – ειδικά όταν τα ρούχα ήταν ακριβά, σπάνια και απίστευτα δύσκολα στο καθάρισμα.
Παλιότερα, το να έχουν περισσότερα από ένα σετ ρούχων ήταν πολυτέλεια. Οι περισσότερες γυναίκες είχαν μόνο ένα ρούχο για καθημερινή χρήση, και ακόμη και αυτό μεταδιδόταν από μητέρα σε κόρη. Δεδομένου ότι τα ρούχα απαιτούσαν τόσο πολύ χρόνο και προσπάθεια για να φτιαχτούν, το συχνό πλύσιμο τους δεν ήταν επιλογή.
Στους αιώνες του παρελθόντος, η μόδα έτεινε προς τα βαριά, πολυεπίπεδα φορέματα – κάτι που έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Το πλύσιμο αυτών των αντικειμένων δεν ήταν απλώς άβολο, αλλά μπορούσε και να τα καταστρέψει. Σκληρές μέθοδοι, όπως το βράσιμο των ρούχων με αλισίβα ή το χτύπημα με κουπιά, χρησιμοποιούνταν μόνο για λινά και εσώρουχα. Τα εξωτερικά ρούχα έπρεπε να αερίζονται απαλά ή να διατηρούνται πάνω από ατμό για να αφαιρεθεί η βρωμιά και οι οσμές χωρίς να καταστραφούν.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα; Η μυρωδιά. Ο ιδρώτας, οι ατμοί από το μαγείρεμα και η εξωτερική ρύπανση προσκολλούνταν στο ύφασμα. Και όταν τα ρούχα αποθηκεύονταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα, συχνά ανέπτυσσαν μια μπαγιάτικη, μούχλα. Οι γυναίκες το καταπολέμησαν κρεμώντας τα ρούχα σε εξωτερικούς χώρους ή σε αεριζόμενους χώρους για να αερίζονται. Τα ρούχα συσκευάζονταν επίσης με φακελάκια γεμάτα με αποξηραμένα βότανα και λουλούδια για να διατηρούν ευχάριστη μυρωδιά.
Ένα έξυπνο κόλπο περιλάμβανε το ράψιμο απορροφητικών μαξιλαριών στις μασχάλες των φορεμάτων. Αφού φορεθούν, οι μαξιλαράκια μπορούσαν να αφαιρεθούν και να καθαριστούν ξεχωριστά. Αυτές οι «μασχαλιαίες ασπίδες» παρέμειναν δημοφιλείς μέχρι και τον 20ό αιώνα. Σε ορισμένες χώρες, πωλούνταν ακόμη και σε καταστήματα και διαφημίζονταν ως απαραίτητα για την προσωπική υγιεινή.
Με την πάροδο του χρόνου, τα πρώτα αντιιδρωτικά εμφανίστηκαν στα τέλη του 1800. Αυτά ήταν παχύρρευστες πάστες φτιαγμένες από άλατα ψευδαργύρου και αλουμινίου, και παρόλο που βοηθούσαν στη μείωση της εφίδρωσης, δεν εξάλειφαν πλήρως την οσμή του σώματος. Γι’ αυτό και τα έντονα αρώματα και οι κολόνιες έπαιζαν επίσης σημαντικό ρόλο στην παραμονή «φρέσκων» τότε.
Είναι συναρπαστικό να βλέπουμε πόσο μακριά έχουμε φτάσει — από την τοποθέτηση στρώσεων βοτάνων σε μανίκια μέχρι την εφαρμογή σύγχρονων αντιιδρωτικών σε δευτερόλεπτα.
Τι πιστεύετε για αυτά τα παλιομοδίτικα κόλπα για να παραμένετε καθαροί; Θα δοκιμάζατε κάποιο από αυτά σήμερα; Πείτε μας στα σχόλια!
