Το 2017, μια μικρή κοπέλα από την Αφρική, η ονομαζόμενη Τζαστίν, υποβλήθηκε σε μια εξαιρετικά περίπλοκη χειρουργική επέμβαση, προκειμένου να μπορέσει να περπατήσει όπως τα άλλα παιδιά. Η κοπέλα γεννήθηκε με τη σπάνια ασθένεια του Μπλάουντ, η οποία προκάλεσε τέτοια παραμόρφωση στα πόδια της, ώστε οι φτέρνες της κυριολεκτικά γύριζαν προς τα πίσω.
Η Ζυστίν γεννήθηκε στον Καμερούν και από μικρή προσπαθούσε να ζει τόσο ενεργά όσο οι συνομήλικοί της: πήγαινε στο σχολείο, έπαιζε με τα παιδιά, έτρεχε στις αυλές και σκαρφάλωνε στα δέντρα. Αλλά με τα χρόνια η ασθένεια προχωρούσε, το σώμα της γέρναγε όλο και πιο πολύ προς τα εμπρός, και ακόμη και μια απλή βόλτα γινόταν βασανιστική. Η διαδρομή προς το σχολείο, μήκους περίπου τεσσάρων χιλιομέτρων, μπορούσε να της πάρει αρκετές ώρες.
Το κορίτσι δεν μπορούσε να κρύψει την ιδιαιτερότητά του — οι συμμαθητές του το πείραζαν συχνά, γνωρίζοντας ότι λόγω των προβλημάτων στα πόδια του δεν θα μπορούσε να τους προφτάσει και να τους ανταποδώσει τα πειράγματα.
Η παραμόρφωση γινόταν όλο και πιο έντονη και η κατάσταση μπορούσε να διορθωθεί μόνο με μια δαπανηρή εγχείρηση, για την οποία η οικογένεια δεν είχε τα χρήματα.
Τότε ακριβώς οι εθελοντές της Mercy Ships έστρεψαν την προσοχή τους στην ιστορία της Ζυστίν. Μετά από την εξέταση, οι γιατροί κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να περιμένουν άλλο. Τον Σεπτέμβριο του 2017, το πλοίο της οργάνωσης έφτασε στο λιμάνι του Καμερούν για να βοηθήσει το κορίτσι.
Οι χειρουργοί έπρεπε να πραγματοποιήσουν οστεοτομία — να σπάσουν τεχνητά τα οστά, να τα περιστρέψουν 180 μοίρες και να τα στερεώσουν ξανά στη σωστή θέση με τη βοήθεια γύψινων κατασκευών. Η Ζυστίν είχε μπροστά της μια μακρά περίοδο αποκατάστασης.
Η ανάρρωση διήρκεσε πάνω από πέντε μήνες. Το κορίτσι κινούνταν με πατερίτσες, μαθαίνοντας υπομονετικά να βάζει ξανά τα πόδια της, να διατηρεί την ισορροπία της και να κάνει βήματα. Αλλά οι δυσκολίες δεν την τρόμαζαν — ήταν γεμάτη αποφασιστικότητα.
Και μια μέρα συνέβη: η Ζυστίν έφυγε από την κλινική με τα πόδια της, ανεβαίνοντας με σιγουριά τις σκάλες μόνη της.
Τώρα τίποτα δεν περιορίζει τη ζωή της. Το κορίτσι μπορεί να ασχολείται με τον αθλητισμό, να πηγαίνει στο σχολείο χωρίς το φόβο των χλευασμών και απλά να είναι ένα ευτυχισμένο παιδί.