Ο Γκρέιντι Στάιλς Τζούνιορ γεννήθηκε με εκτροδακτυλία, μια σπάνια μετάλλαξη που έκανε τα χέρια και τα πόδια του να μοιάζουν με δαγκάνες. Αυτή η αναπηρία αποτέλεσε τη βάση για τη σκηνική του εικόνα ως «Lobster Boy». Από μικρή ηλικία εμφανιζόταν σε τσίρκο και γρήγορα έγινε διάσημος. Η φήμη του έδωσε ένα αίσθημα αποκλειστικότητας και αδιαφορίας για τους κανόνες. Πίσω από την εντυπωσιακή σκηνική του εικόνα κρυβόταν μια βίαιη προσωπικότητα.
Υποφέροντας από αλκοολισμό, ο Γκρέιντι ανέπτυξε επιθετικότητα και οξυθυμία. Η δύναμη των χεριών του ήταν τεράστια, καθώς μετακινούνταν με αυτά όλη του τη ζωή. Το ποτό ενίσχυε τις κρίσεις οργής και τον έκανε επικίνδυνο για την οικογένειά του. Στο σπίτι επικρατούσε ο φόβος και η συνεχής ένταση. Η Μαρία Τερέζα, η σύζυγός του, και τα παιδιά του υφίσταντο τακτικά ξυλοδαρμούς.
Ο Γκρέιντι απολάμβανε τη φήμη, αλλά στην οικογένειά του ήταν ένας πραγματικός τύραννος. Καθημερινά εξευτέλιζε τη γυναίκα και τα παιδιά του, μετατρέποντας το σπίτι σε ένα μέρος τρόμου. Κάθε κρίση του κατέληγε σε βία. Κανείς δεν μπορούσε να του αντισταθεί λόγω της δύναμης και της σκληρότητάς του. Η συμπεριφορά του γινόταν όλο και πιο επικίνδυνη.
Το 1978 συνέβη μια τραγωδία που καθόρισε το μέλλον της οικογένειας. Η μεγαλύτερη κόρη του, η Ντόνα, αποφάσισε να παντρευτεί τον Τζακ Λέιν. Ο Γκρέιντι δεν ενέκρινε την επιλογή της και μια μέρα πριν το γάμο πυροβόλησε τον γαμπρό. Ομολόγησε το φόνο χωρίς το παραμικρό τύψεις. Το δικαστήριο τον καταδίκασε μόνο σε αναστολή λόγω έλλειψης φυλακών εξοπλισμένων για την αναπηρία του.
Απαλλαγμένος από την ποινική ευθύνη, ο Γκρέιντι πίστεψε οριστικά στην αδιαπέραστη δύναμή του. Η επιθετικότητά του εντάθηκε και οι απειλές έγιναν μέρος της καθημερινής του ομιλίας. Δεν δίσταζε να λέει στην οικογένειά του ότι «τίποτα δεν θα του συμβεί». Αυτό ενίσχυσε την αίσθηση της απόλυτης εξουσίας που είχε. Το σπίτι μετατράπηκε οριστικά σε παγίδα.
Η Μαρία χώρισε μαζί του μετά τη δίκη, αλλά λόγω του φόβου και της εξάρτησης επέστρεψε το 1989. Η κοινή τους ζωή έγινε ακόμα πιο δύσκολη. Ο Γκρέιντι συνέχισε να χτυπά τη γυναίκα και τα παιδιά του, χωρίς να κρύβει τις προθέσεις του. Επιτέθηκε στην έγκυο κόρη του, προκαλώντας πρόωρο τοκετό ενός παιδιού με αναπηρίες. Κάθε νέα βία γινόταν όλο και πιο τρομακτική.
Σε ένα από τα επεισόδια προσπάθησε να στραγγαλίσει τη Μαρία και μόνο ο γιος της έσωσε τη ζωή. Η οικογένεια καταλάβαινε ότι η επόμενη κρίση του θα μπορούσε να καταλήξει σε φόνο. Όλοι ζούσαν περιμένοντας την τραγωδία. Η Μαρία ένιωθε ότι δεν υπήρχε άλλη διέξοδος. Συνειδητοποίησε ότι αλλιώς θα πέθαιναν.
Το καλοκαίρι του 1992, η Μαρία προσέλαβε τον 17χρονο γείτονά της, τον Κρις Βάιαντ, με 1500 δολάρια για να σκοτώσει τον Γκρέιντι. Ο έφηβος συμφώνησε, κατανοώντας το μέγεθος του τρόμου που επικρατούσε στο σπίτι. Ο φόνος έγινε γρήγορα και χωρίς αντίσταση από το θύμα. Στο δικαστήριο, η Μαρία ομολόγησε την πράξη της και εξήγησε το κίνητρο της αυτοάμυνας της οικογένειας. Καταδικάστηκε σε 12 χρόνια, ο Βάιαντ σε 27.
Μετά από όλα αυτά τα γεγονότα, ο Γκρέιντι Στάιλς III παντρεύτηκε την γενειοφόρα Τζέσικα Όλμστεντ και η κόρη τους, η Σάρα, γεννήθηκε χωρίς μεταλλάξεις, φυσιολογική και υγιής.
Μετά την απελευθέρωσή της, η Μαρία εξαφανίστηκε από τη δημόσια ζωή και κρύφτηκε από τα φώτα της δημοσιότητας. Τα παιδιά του Γκρέιντι συνέχισαν να ζουν ο καθένας τη δική του ζωή. Μερικοί μεταβίβασαν την κληρονομική μετάλλαξη στους απογόνους τους. Παρά το δύσκολο παρελθόν τους, μέρος της οικογένειας διατήρησε τη σύνδεσή του με τον κόσμο του τσίρκου. Η ζωή τους έγινε μια προσπάθεια να ξεφύγουν από τη σκιά του σκληρού πατέρα τους.
Σχεδόν κανείς δεν ήρθε στην κηδεία του Γκρέιντι. Οι άνθρωποι τον θυμόντουσαν ως τον άνθρωπο που βύθισε την οικογένειά του σε έναν πολυετή εφιάλτη. Δεν βρέθηκε κανείς που να δεχτεί να κουβαλήσει το φέρετρό του. Ο τάφος του τοποθετήθηκε χωρίς επιτάφιο, ως σύμβολο μιας ζωής χωρίς αγάπη και συμπόνια. Η ιστορία του Γκρέιντι έγινε μια ζοφερή υπενθύμιση ότι το κακό επιστρέφει αναπόφευκτα σε όποιον το σπέρνει.