Ο χαμογελαστός και ανοιχτός στον κόσμο Ούλριχ γεννήθηκε στην Αφρική με μια σοβαρή σπάνια παθολογία — σύσπαση του τετρακέφαλου μυός του μηρού. Εξαιτίας αυτού, τα πόδια του κάμπτονταν προς την αντίθετη κατεύθυνση και τα γόνατά του δεν μπορούσαν να ισιώσουν.
Μέχρι τα 12 του χρόνια, κινούνταν στηριζόμενος σε μπαστούνια, μεταφέροντας κυριολεκτικά το βάρος ολόκληρου του σώματός του στα χέρια. Οι μύες των ποδιών του αναπτύσσονταν πολύ αργά, τα οστά τραβούσαν προς τα εμπρός και το παιδί περπατούσε λυγισμένο στη μέση. Αυτό του προκαλούσε συνεχή πόνο, ενώ οι γύρω του τον έβλεπαν ως έναν απελπιστικό ανάπηρο.
Πολλοί θεωρούσαν την ασθένειά του ως πολιομυελίτιδα — μια συχνή συνέπεια της έλλειψης εμβολιασμού σε φτωχές περιοχές. Ωστόσο, οι γιατροί της περιοχής δεν αναλάμβαναν την επέμβαση: η περίπτωση φαινόταν πολύ περίπλοκη. Οι γονείς του δεν είχαν τα μέσα για να τον θεραπεύσουν σε μεγάλα νοσοκομεία και ο Ούλριχ συνέχιζε να υποφέρει, γνωρίζοντας ότι το μέλλον του θα ήταν μόνο χειρότερο.
Η στροφή στη μοίρα του ήρθε όταν η φιλανθρωπική οργάνωση Africa Mercy ανέλαβε τη φροντίδα του αγοριού. Τον έστειλαν για εξετάσεις, μετά τις οποίες οι χειρουργοί αποφάσισαν να τον εγχειρήσουν. Πρώτα ίσιωσαν το δεξί του πόδι, μετά το αριστερό — και οι δύο επεμβάσεις ήταν επιτυχείς.
Τον περίμεναν πολλές εβδομάδες αποκατάστασης, αλλά η χαρά του Ούλριχ ήταν απεριόριστη. Για πρώτη φορά στη ζωή του μπόρεσε να σταθεί όρθιος. Και το πρώτο πράγμα που έκανε με τα καινούργια του πόδια ήταν να πλησιάσει και να αγκαλιάσει τη μαμά του.
Χωρίς τη δυνατότητα να πάει στο σχολείο στο παρελθόν, τώρα έθεσε έναν νέο στόχο: να αρχίσει επιτέλους να μαθαίνει.